Ruiny moich marzeń

Fascynują mnie zbędne przedmioty, ich kolekcjonowanie oraz możliwość ich przemiany w wyobrażone, sentymentalne krajobrazy. Staram się je oderwać od zapamiętanej użyteczności i nadać im funkcję poetycką.


Szukałam ruin zamku. Moją uwagę przyciągnęła estetyka ogromnych, plastikowych, dmuchanych zamków oraz absurdalność ich niezniszczalności. Podjęłam się poszukiwań w Internecie. Trudno było pozyskać stary zamek, którego ktoś chciałby się pozbyć, właśnie ze względu na ich długowieczność. W końcu udało mi się znaleźć pod Toruniem ludzi, którzy nie mieli obaw, że będę zarabiać na ich kilkunastoletnim, dmuchanym placu zabaw i zdecydowali się mi go podarować. Mój dmuchaniec waży około 400 kg. W podstawie ma 23/11 metrów, a jego wysokość dochodzi do 6 metrów. Jest zrobiony z dziesiątków metrów kwadratowych niezniszczalnego plastiku.


Umieściłam dmuchaniec w pofabrycznej o powierzchni 1500 m2, napełniłam powietrzem za pomocą trzech dmuchaw i stworzyłam możliwość spaceru po jego powierzchni – po plastikowym paśmie górskim, które układa się w zależności od tego, kto i gdzie akurat w nim zabłądził. Falującemu olbrzymowi towarzyszyły popowe piosenki z lat 90., śpiewane przez mnie i przetworzone w procesie postprodukcji.

Marta Krześlak


Wsparcie: Łódzkie Centrum Wydarzeń, konkurs Kultugranty 2018


Marta Krześlak (ur. 1994) jest absolwentką Pracowni Multimediów ASP w Łodzi (2018). Używając obiektów znalezionych buduje narracje i instalacje przestrzenne, w których analizuje naturę ludzkiego działania i jego interakcje z przestrzenią. Interesuje ją możliwość przywołania wspomnienia przez zapamiętane i wyobrażone krajobrazy. Eksperymentuje ze skalą, estetyką kiczu i obiektami popkultury często balansując na granicy absurdu. Wprawiając swoje prace w ruch zaprzecza jednemu sposobowi interpretacji zjawisk i zadaje pytanie o zmienność punktu odniesienia we wszechświecie. Jej prace prezentowane były na wielu wystawach indywidualnych (w m.in. w Miejscu Projektów Zachęty w Warszawie, CSW Zamek Ujazdowski, Gdańskiej Galerii Miejskiej, Industra Art Brno, Galerii Szara Kamienica) i zbiorowych (m.in. w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Muzeum Sztuki w Łodzi, Museum of Contemporart Art w Hiroshimie). Mieszka i pracuje w Grabinie pod Łodzią i w Brukseli.

Ruiny moich marzeń